David ČERNÝ
DZIECKO
Rynek 2, róg ul. Olejnej
instalacja na ścianie
Rzeźba z cyklu pt. „Babies” jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł artysty nazywanego czeskim Banksym. Była eksponowana m.in. Muzeum Sztuki Współczesnej w Chicago, na wieży telewizyjnej Žižkov w Pradze, na ścianie Gevel Casino w Blankenberge w Belgii oraz nad Wełtawą na wyspie Kampa.
David Černý – urodzony w 1967 roku w Pradze. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych artystów europejskich, działających w przestrzeni publicznej. Studiował w Wyższej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Pradze. Nadworny rzeźbiarz stolicy Czech, jego prace stały się prawdziwą wizytówką miasta i atrakcją turystyczną przepełnioną czeskim humorem. Artysta dał się poznać szerszej publiczności w 1990 roku dzięki rzeźbie „Quo vadis” – trabant na ludzkich nogach to odniesienie do czasów, w których z NRD do Pragi napływały rzesze imigrantów prosząc o azyl w Czechach. Na ulicach zostawały po nich porzucone trabanty, które stały się symbolem tego czasu. Obecnie kopię tego 3-metrowego dzieła można oglądać przy Ambasadzie Niemieckiej w Pradze. W 1991 r. Černý wywołał pierwszy polityczny skandal, malując radziecki czołg stojący w dzielnicy Smichov na różowo. Ze względu na fakt, iż czołg był częścią sowieckiego monumentu, artysta został za swój czyn aresztowany pod zarzutem „obywatelskiego nieposłuszeństwa”. Kolejne lata przyniosły Černemu opinię prowokującego artysty oraz uznanie krytyków. Do najbardziej znanych dzieł Davida Černego należą „Koń”, „Niemowlęta” oraz „Franz Kafka”. Pierwsze z nich przedstawia rzeźbę świętego Wacława (patrona Czech) siedzącego na martwym, odwróconym koniu w praskiej Lucernie, co stanowi bezpośrednią parodię najsłynniejszego praskiego pomnika autorstwa Josefa Václava Myslbeka, znajdującego się na Placu Wacława. Kolejna rzeźba to postaci dzieci wspinających się na żiżkovską Wieżę Telewizyjną. Pojawiła się w Pradze w 2000 roku, z okazji uznania czeskiej stolicy Europejskim Miastem Kultury. Każda z figur waży ok. 950 kg. Zamiast twarzy dzieci mają dziurę przypominającą automat na monety. „Franz Kafka” to 39 ton stali pociętej na 42 plastry. Tworzą one głowę jednego z najbardziej znanych czeskich pisarzy. Rzeźba jest ruchoma, a plastry metalu zmieniają położenie, ukazując kolejne oblicza Kafki. W 2000 roku artysta otrzymał Nagrodę Chalupeckiego, przyznawaną czeskim plastykom.
